AKILES

 

Jainkoen seme bikaina, maitalea galduta

itsas ertzera zoaz, olatuetan barrena negarrez,

zure bihotza amildegi sakratuan,

isiltasunean galduko zen gogotik.

Ontzien zaratatik urrun bizi da Thetis,

zure babeslea, itsas jainkosa.

Hau zen heroi baten ama,

berak hazi zuen irla urrunean,

olatuetako kantuen laguntzarekin

eta bainu osasuntsuen bidez, heroia egin zuen.

Eta amak aditu zuen gaztearen kexa,

itsas hondotik igo zen, hodei bat bezala,

eta isilarazi zuen besarkadez maitearen eresia,

baita laguntza agintzen ziolarik.

Jainkoen semea, zu bezala banintz

jainko hilezinei fidatuko nieke nire dolu sekretua.

Baina afruntua pairatu behar dut,

nigan pentsatzen duenarekin zerikusirik ez banu bezala.

Jainko onak, zuek aditzen dituzue giza otoitzak,

arindu, arren, nire sufrikarioa,

ez utzi nire gogoari mutu bihurtzen,

bizia emadazue eta eskerrak emango dizkizuet

egindako on eta joandako gaztaroko pozengatik.

Gero har ezazue zuekin bakarti hau.