|
Antologia
Eskaleen sekta
Madrilen asko daude. (Orain indigente deitzen diete.) Lau mila eskale daude, emakume eskaleak ere badaude. Eskatu ere ez dute jada egiten. Ez dute familiarik, ez dute lagunik, ez dute deus ere. Batzuek arrazoimena galdu dute, bestetzuek arrazoimena ez beste guztia galdu dute. Gosea pasatzen dute hotza pasatzen dute bakardadea pasatzen dute oinazeak pasatzen dituzte semaforoak gorriz pasatzen dituzte. Mortadela eta sardinak jaten dituzte, upeleko koñaka edaten dute eta kartoiko ardo merkea. Kartoizko kaxetan egiten dute lo (kartoizko katabutak). Neguan hotzez hiltzen dira edo bihotzekoaz, (baten batzuk hiesaz). Beste batzuk beste eskaleren batek hilda hiltzen dira. Abendua da. Eskaleak irten egin dira euren kartoizko hilobietatik eta gabon kanta aireratu dute Erredentorea jaio delako. —Jesus Haurra ezkaratz batean jaio zen, beste ezkaratz batean hiltzen gara gu.
La secta de los mendigos En Madrid hay muchos. / (Ahora les llaman indigentes.) / Hay cuatro mil mendigos, / también hay mendigas. / Ya ni piden. / No tienen familia, / no tienen amigos, / no tienen nada. / Algunos han perdido la razón, / otros han perdido todo menos la razón. / Pasan hambre / pasan frío / pasan soledad / pasan dolores / pasan semáforos en rojo. / Comen mortadela y sardinas, / beben coñac de barril / y vino barato de cartón. / Duermen en cajas de cartón / (ataúdes de cartón). / En invierno mueren de frío / o de corazón, / (algunos de sida). / Otros mueren porque les mata otro mendigo. / Es diciembre. / Los mendigos han salido / de sus tumbas de cartón / y han cantado un villancico / porque nace el Redentor. / —El Niño Jesús nació en un portal, / nosotros morimos en otro portal...
Antologia
|
