Hoffmann, Ernst Theodor Amadeus. Idazle eta musikari alemaniarra (Königsberg, 1776 - Berlin, 1822). Sorterrian zuzenbide ikasketak egin ondoren, epaile lanak Glogau-ra (1796), Berlina eta Vartsoviara (1804-1807) eraman zuen. Azken hiri horretan bere lanbideari zegokion jardueraz gainera, musika lanei ekin zien: orkesta bat osatu, kontzertuak antolatu eta musika idatzi zuen. Napoleonen osteek Varsovia hartutakoan (1808) kargua galdu eta Berlin eta Bamberg-era (1808-1813) joan zen. Bavariako hiri horretan Holbein lagunaren zuzendaritzapeko antzerkian lan egin zuen eszena eta orkesta zuzendari gisa. 1814an epaile lanetara itzuli zen Berlingo Justizia Auzitegian. Handik aurrera aisialdi guztiak literaturari eman zizkion. Ordurako Hoffmann-en zenbait obrak argia ikusia zuten, hala nola Johannes Kreisler orkesta zuzendariaren musikazko oinazeak (1808). 1815ean ipuin liburu bat argitaratu zuen: Fantasiak Callot-en gisara. 1816n Deabruaren elixirra eleberria, Hoffmann-ek behin eta berriz erabili zituen gaiak ageri direna: kontzientziaren bikoizketa, eromena, telepatia, eta abar. 1817an Gauezko aleak ipuin bilduma kaleratu zen. 1819-1921 urte bitartean Serapion anaien ipuinak bilduma argitaratu zuen. Kreisler musikagilea berriro aitzakiatzat harturik, bere autobiografia argitaratu zuen eleberri moduan eta era bitxi batean: Murr katuaren ikuspuntuak eta aburuak Johannes Kreisler kapera-maisuaren biografia zatikatuaren gainean (1820-1822). Hoffmann-en ipuinetan ametsa eta errealitatea nahasten dira; ez da ezer ametsa, sorginkeria edo eromena baino errealago, eta errealitate konkretoa, aldiz, zentzugabea gertatzen da.

[Idazleari buruzko informazio gehiago]

[Idazleari buruzko informazioa]