Poema xipiak laxoan
Charles Baudelaire
euskaratzailea: Jean-Baptiste Orpustan
Atlantica, 2007

 

Azken hitz

 

(Pariseri)

 

Bihotza gozorikan, igan niz mendi gainera

Handik ikusten baita hiria bere betean,

Ospital(e), emategiak, ifernu ’ta galera,

 

Han itsusi den oro baita lili ’ta loretan.

Ontsa dakik, oi Satan, en(e) antsiaren nagusi,

Enindoala nigar hutsalen ixurtzekotan;

 

Bain(a) atsegale zahar bat ohaideaz iduri,

Emagaldu gaitzaz mozkortzeko nahiarekin

Bere lillur(a) ifernalaz bainu gaztetzen beti.

 

Noiz oraino lo hagola goizeko mihisekin,

Ilun, phizu, nekatua, noiz ospez habilala

Urre hutsez josi diren arratsek(o) oihalekin,

 

Maite haut, hiri laidagarria! Gaixtagin ala

Emagaldu, hor jendaldeak laket eztituen

Atseginak usurik eskaintzen dituzuela.

 

Poema xipiak laxoan
Charles Baudelaire
euskaratzailea: Jean-Baptiste Orpustan
Atlantica, 2007