|
Poeta New Yorken BEHIA Luis Lacasari Etzan egin zen behi zauritua. Zuhaitzak eta errekastoak igotzen ziren haren adarretatik. Haren muturrari odola zerion zeruan. Bere mutur erleduna lerdearen bibote mantsoaren azpian. Alarau zuri batek zutik jarri zuen goiza. Behi hilek eta biziek, argizko ahalke edo ukuiluko ezti, marraka egiten zuten begiak bilduta. Jakin dezatela sustraiek eta labana zorrozten duen mutil koxkor hark jan dezaketela jada behia. Argiak eta jugularrak zurbiltzen dira goian. Lau apatxek dardar egiten dute airean. Jakin dezala ilargiak eta gau harkaitz horidun horrek joan zela errautsezko behia. Joan zela marraka egiten zeru antzuen eraisketan zehar, mozkorrek heriotza askaritzat jaten duten lekuan. Poeta New Yorken
|
