XVII

 

Asko da egun urrun aiek

Berriro aztertzea

Adiskidea ia etsaia zanean.

Esaera bat baten billa ibili

Mokoka erraz eta ariña egiteko,

Batek ez daki nolako gogoa

Topa egitean, ez nolakoa izakera,

Asmatu gabe, egunen bat iritxiko zala

Biotza irrikitzen beste gizonen

Izkuntzak entzuteko.

Axeka ta maxiatuaz esaera oiek berak

Adiskide aotik entzuteko,

Adiskide orain ain maitatua— ain maitatua.

Asko da egun urrun aiek berriro aztertzea,

Adiskidea ia etsaia zanean

 

 

 

XVII

Strange to look back to the days / So long ago / When a friend was almost a foe, / When you hurried to find a phrase / For your easy light dispraise / Of a spirit you did not know, / A nature you could not plumb / in the moment of meeting, / Not guessing a day would come / When your heart would ache to hear / Other men’s tongues repeating / Those same light phrases that jest and jeer / At a friend now grown so dear—so dear. / Strange to remember long ago / When a friend was almost a foe.