Ahotz artean, kristal garbi batean
katilu hutsez inguraturik, lo dautza:
ez ilunpe, ez ama, ez lur, ez belar ez dute behar.
Amatxo, bat eraman eta hazi eginen dugu.

Jostailu bizidunak, bai berriak
baina horiek ere bai azkar higatu.
Ekarri zapata-kutxa, ekarri pala-
Amatxo, entierrotara ari gara.