Oi ezin da ukatu ni
Arnold baino neurekoiago naizela.
Ezkondu egin zen andregaiak ihes ez zekion,
orain, gainean du egun osoan,

eta lanari lotuz bizitza ahitzen lortu dirua,
eskupekotzat dauka emazteak,
umeen arropa erosteko eta sekadora,
eta estufa elektrikoa, ,

eta afaldutakoan,
arratseko egunkaria irakurtzekotan dela,
hara Para ezazu torlojua orman-.
Arnasa hartzeko betarik ere ez du,

kurrikak eskuan etxean buelta eta buelta
eta ezkaratza pintatu beharra galtza zaharrekin
eta amarendako eskutitza
Etorriko zara udan esanez.

Gure bizimoduak alderatzeak
zerri bat bezala sentiarazten nau:
oi ezin da ukatu ni
Arnold baino neurekoiago naizela.

Baina, zaude, ez hain azkar
Hainbesterainokoa ote da aldea?
Bere zortzikotan dabil hori
eta ez lagunak laketzearren;

eta oker badago ere
ez du nolanahi bere burua galduko,
bere alde dabil hori.
Geroz, hura eta ni, berdintsu,

bakarrik nik hobe dakidala
noraino agoanta dezakedan
Santa Agedakoak bila etorri gabean,
edo horretan nago, behintzat.