Goizak garden iragaiten dira

Eta hutsik. Halan irekitzen ziren

Zure begiak behiala. Goiza

Astiro iragaiten zen, argi

Barezko urgeldia zen. Isilik.

Zu, bizirik, isiltzen zinen; gauzak

Zure begietan bizi ziren

(Saminik, kalenturarik, itzalik gabe)

Gardentasunezko itsaso goiztiar batetan.

Argia, zu zauden lekuan, han dago eguna.

Zu zara bizitza eta gauzak.

Zure baitan itzarrik hartzen genuen arnasa

Oraindik ere gugan dagoen zeruaren azpian.

Saminik, kalenturarik gabe, orduan,

Egun populatu eta bereziaren

Itzal astun hau ere. Oi, argi,

Gardentasun hurrina, atseden

Grinatsua, itzul itzazu zure begi

Geldi eta laruak, guganantz.

Iluna da, zure begien argitasunik gabe,

Iragaiten ari den goiza.