Lois Pereiro (Monforte de Lemos, 1958) azken hamarkadetako galiziar poesiaren ahots bereziena da seguru asko. Itzultzailea lanbidez, De amor e desamor kolektiboko partaide izan zen 80ko hamarkadan besteak beste Miel Anxo Fernan-Bello, Pilar Pallarés, Manuel Rivas eta Xavier Seoanerekin batera. Koltza-olio aizunduaz pozoiturik Madrilen bizi zela, honek eragindako gaixotasunaren ondorioaz hil zen 1996an, Coruñan.

    Bizi zelarik bi poema liburu besterik ez zituen argitara eman:
         Poemas 1981/1991 (1992)
         Poesía última de amor e enfermidade (1995)

    Pereirori eskaini zitzaion 2011ko Día das Letras Galegas.