Bideginean doa trena

zorri bat ilundutako

Eskoziaren adats ilunean bezala

eta hor datoz egunsenti urrunaren eskuak

Ipar itsasoan barrena uharteetarantz

iraileko egun hartako ateak zabaltzen

edozertarako gertu jaitsi nintzen trenetik

itzal arrotzetan zen Edinburghera iristean

Non oheratzen da gaua Edinburghen?

eguzki beltz batekin

diamante ikatzezko gazteluaren ezkerrera?

Lau teenager punkek

hamaika kolore nabartzen zuten

ene piztia-begia iltzatzen nien artean

“No future Anarchy & destroy me”

because I love them since they’re like you

Highlanden hipnosi kutsakorretik

babesten nauen eskoziar harri gogorra

arima hotzez bustiz

garagardo kalbinista whisky ateoa

Ankerra magikoa gogorra

ene amets bortitzen espektroa

zeurea izateko itzuliko naiz

zeurea azalean eta desioaren bitsetan.

 

EDINBURGHEDINBURGH

O tren fura paisaxes coma un piollo
nos cabelos escuros
de Escocia escurecida
mentres veñen as mans
do abrente alleo
abrindo as portas daquel día de setembro
cruzando o mar do Norte cara ás illas
chegando a un Edinburgh en sombra estraña
baixándome do tren coa mente aberta
¿Onde se deita a noite en Edinburgh?
¿á esquerda do castelo de carbón diamante
cun sol negro?
Catro teenagers punks
xaspeaban mil cores metalizadas
co meu ollo animal cravado neles
“No future Anarchy & destroy me”
because I love them since they’re like you
dura pedra escocesa que me garda
da hipnose contaxiosa das Highlands
empapando a alma en frío
cervexa calvinista whisky ateo
Cruel máxica dura
espectro dos meus soños agresivos
volverei por ser teu
na túa pel e na escuma do desexo.