|
GEHIENTASUN HAUNDIARI Gehientasun haundiari, arbolak, bekoki ilunak eta bular sufrituak, Jainkoaren kontra burrukatzen dutenari, ilunpean kolpe batez deseginduak.
Zuri eta zuri, paret biribil horri, eguzki gosetua, lur landu gabe egarritua, guztiori doakitzue, bai, zuzenik, haragi eginikako nire poema hauk.
Itsasoari bezala entzun. Agina sartzen dute lepo irakina ukitzen dien eskuan. Ertzean entzuten zaie orroa hurbila, eta
berunezko itsaso baten moduan, hamiltzen dira. Ene! Aingeru gogorrik giza-zale hori zuek salbatzera dator, eta eztaki nola!
GEHIENTASUN HAUNDIARI |