BUKAERAREN POEMA
9
Lantegien hots ozenetatik, deiak jaso du erantzuna... Sekretu baten jabe ohi dira senar-emazte-alargunak.
Arbolaz Ebak isildutako historia adi ezazu: Sabelean tiro egin dioten piztia baino ez nauzu.
Sutan naiz... Nola larruak duen arima guztiz peitua, lurrundu zaigu zentzugabe den heresia: arima deitua.
Gaixo zurbila, kristautasuna! Lurruna! Senda ahal balitz! Halakorik ez! Bazen gorputz bat, besterik gabe bizi nahiz,
baina jada ez du bizi nahi.
* * *
Barka ezazu! Ez nuen nahi! Barrena dut negarretan! Fusilatze zain den presoa lez goizeko lau orenetan
xakean... Irriz zulotik beha burlaizez zenbait presozain. Peoiak gara xake-taulan, nork mugituko gaituen zain.
Nork? Jainko onek? Edo lapurrek? Zulotik begi berbera. Metal hotsez pasilloa gori. Xake-taula buruz behera.
Arto-bizarra errez, tu egin, bazter guztietan tua. ...Orbanek zulorako bidea zehatz dute markatua,
odolerakoa. Ilargia ezkutuko begia da... ................................... Eta albotik begira nago: — Zein urruti zauden jada!
BUKAERAREN POEMA |