ESPEROAN DAGOEN ARIMA Bakarrik nago lakuaren ertzeko zuhaitzen artean, ertzeko izei zaharrekin adiskidetasunean bizi naiz eta gurbeondo gazte guztiekin elkar-ulertze sekretuan. Etzanda nago bakarrik eta esperoan, ez dut inor pasatzen ikusi. Lore handi batzuk niri begira daude haien zurtoin garaietatik, aihen-belar mikatzak besoetatik gora ari zaizkit igotzen, izen bakar bat daukat guztiarentzako, eta maitasuna da.
ESPEROAN DAGOEN ARIMA |