Menderik mende

defenditu huen etxea,

belar eta odolezko

gure aberri txikia.

 

Anaia eta maisu, begira Meli malenkoniazko ilargi bihurtua,

entzun Nerea, Guria, Andere-Bihotzen joarea...

 

Gabriel, euskal poesiaren iraultza.

Gauden isilik, gauden isilik bere hilobiaren ondoan.

 

Baten bat zemaika zabilek

hik baztertu huen gurutzearekin.

 

Gure mendeen etxeak bizirik iraunen dik hire berban,

etxean haugu hi.