Komodako ispiluan ilargia

so dago milioi bat miliari

(eta agian, harrotasunez, bere buruari,

baina inoiz, inoiz irribarre egin barik)

aspaldi gaindituta loa, edo

agian egunez lo egitekoa da.

 

Baztertuko balu Unibertsoak

hark pikutara bidaliko luke,

eta topatuko luke ur-masa bat,

edo ispilu bat, non bizi litekeen.

Beraz batu ardura amaraun baten

eta bota putzuan behera

 

mundu alderantzizkatu horretara

non ezkerra beti eskuina den,

non gorputza benetan itzalak diren,

non esna ematen dugun gau osoa,

non zerua xaloa den nola itsasoa

den orain sakona, eta maite nauzun.