|
NAHI NUEN Bizitzaz nahi nuen bere bazter guztietatik musikari hitz erreka batean bildu nahi nituen esaten ez diren amets eta izenak egunkarietan lekurik ez duten bakartiaren minak euriaren zokondoetan harrituta maitaleen parabola hostokatuak berreskuratu eta eman ume baten jolasen oinetan utzi bere eguneroko txikizioa gauzatuz bere beldurraren soinuak bihotzak nondik egiten dion herren nabarmendu ezagutzera eman tiro bat besterik merezi ez duena bizkarretik nire herrietatik kontatu inposatu exodoaz emigrazio handiez munduaren bide guztiak ireki zituztenez maitasunaz oraindik hortik dabilenaz erretenetatik trenez hitz egin besteren aiztoarekin hil zen nire lagunaz jende guztiaren historia urratuaz itsukeriaz mitoaren harraldeaz mendeaz nire hiru semeak akabatuko dituenaz txoriaren mihiaz eta apar suharraz lauoineko handiaren uxaldiaz eta iraultzaz hitz egin nahi nizuen eta Kubaz eta Sobiet Batasunaz eta bere begiengatik maite dudan neskaz ekaitz txikiko eta egunsentiz betetako zuen bizitzez eta nork ikusi zuen nork esan zuen hori dioten pertsonez nola egin ahal da ni heldu nintzenean zu baino lehen eta naturaren gauza guztiez eta bihotzaz eta testigantzez suntsipenaren aurreko azken aztarna digitalaz animaliatxoez eta samurtasunaz hori guztia esan nahi nizuen eta kontatu dakizkidan historia asko eta niri ere kontatu zizkidatenak edo ikasi nituenak minaren logela handian bizitzen eta nire aurretik beste poeta batzuk esan zituztenak eta jakin beharko zenituzkeela uste ditudanak.
Eta ezin izan dizuet ezer gehiago eman —poesiaren ate itxia— hondar gainean nire hilotza zintzur eginda baino.
NAHI NUEN |