Egunsentian abiatu da, ilunabarrean

                                               Itzuliko da.

                                                                Waraoen abestia

 

 

Mamu edo txakur biluzi gisa

igarotzen zen gauaren artean

 

Bere begiak beste bizi-usainik gabe

 

Ez genekien ezer Dar-dar egiten genuen

itzalen erdian

 

Sekula ez genuen jakin izan zer samin isiltzen zuen

ez zein ankerkeria doilorrek amore ematen zuen

pezoa bezalakoa izan zedin

soka bezalakoa

uharria bezalakoa

 

Gure paperetan agertu zen arte

bere gerrako danborrarekin bere buruko

lumadunarekin bere leinu

harroarekin bere aihotzarekin

Eta handik gure baitan sartu zen

eta gu geu izan zen

eta ez mamu edo gaueko txakur

eta ez gehiago nahigabe

eta ez gehiago buztin triste

baizik eta gu geu

gu geu geure baitan