Heltzen da orduan une bakan hura

non, sumatu ezin dudala zergatik,

aireko ahots txikiak gailentzen baitira

itsaso eta haize guztien gainetik.

 

Itsasoak eta haizeak orduan men egin,

eta, kontrabaxu-nota bikoitzez

intziri eta intziri, laguntzen diete etsirik

akorde durunditsu batez eztarri txiki haiei;

 

eztarri txiki haiek, goratzen direnak kantuan    

argi aldera xarmanki aise

halako harridura gozo eta liluratuan,

jakinik, beren buruak entzutean, direla hauexek:

 

ahots txiki hauexek: erlea, eulia,

zabaltzen den leka, kaxkaka den orria,

belaze gaina makurtzen duen haize-kirria,

intsektuaren harrabots labur zolia.

 

 

Voices Of The Air 

But then there comes that moment rare / When, for no cause that I can find, / The little voices of the air / Sound above all the sea and wind. // The sea and wind do then obey / And sighing, sighing double notes / Of double basses, content to play        / A droning chord for the little throats— // The little throats that sing and rise / Up into the light with lovely ease / And a kind of magical, sweet surprise / To hear and know themselves for these— // For these little voices: the bee, the fly, / The leaf that taps, the pod that breaks, / The breeze on the grass-tops bending by, / The shrill quick sound that insect makes.