VI Gauza guztien gainetik maite dut nik zeure arima. Ikus- ten dut zure haragiaren estalkiaz haratago ilunpean distira- tzen: inguratu egiten nau, antzaldatu egiten nau, ase egiten nau, sorgindu egiten nau. Orduan mintzatzen naiz existi- tzen naizela sentitzeko, zeren mintzatuko ez banintz nire mihia herbaldu egingo litzateke, nire bihotzak taupatzeari utziko lioke, ni neu osorik ihartu egingo nintzateke liluraz.
VI |