Zintzoa da, lotan delarik;

bere gorputzaren beroa beirazko sastakai bat da

ametsak gainditzen dituena.

 

Isilik delarik, zintzoa da

eta bere ahotsa aieru ahantzi arriskutsua

isiltasuna urratzen duena.

 

Oihuka edo negarka delarik

edo kexaka edo olgetan edo unatua delarik,

ezerk ez dit eragozten ahal

nire min alai hau

nire ametsak eta nire bakardadea pozoitzen dituena.

 

Horregatik zaila da berarengan

pentsatzen, bere aurpegi goxoan;

bertan behera uzten zaila; horregatik

erretenitzea koldarkeria bat da

eta bera uztea joatea, ikaragarrizko krudelkeria.

Batzuetan, hau guztiau hausnartzen dudalarik,

ez dakit zer egin berarekin,

patu argitsu honekin.