Katmandu ehun mila voltiok

sutan jarritako berogailua da

zain daude bertan neskato zurtzak

beren urrezko gorputzak

maitasunaren lakioan lotzeko.

 

Uso zuriak hegan urdin mugagabean,

hiritar guztien begien presondegi.

Rani Pokhari, Erreginaren lakua bezain uher

datoz ilun kontrabandistak eta salatariak

hipokritak eta maiseatzaileak

eta denak dira uste huts.

 

Pepal zuhaitzak, kotoi zuhaitzak, mimosak

kalki zuhaitzak eta ipuruak lerrotan

haizeak harrotutako biztanle txiro eta zikinak

Katmandun ez du hotzak batere atertu

Katmandu tranpa bat da.

 

Ez ote dago hemen beti egarri,

zurruta petrolioa duten

Toyota gurpildunak besterik?

Ez ote dago Nanicha tabernak besterik

gizon gazte taldeak egunero hartzeko:

Gunjaman eta Ram Bahadur kopeta gorarik datoz

gero etxean emaztea jipoituko dute.

Toyota pneumatikoen arrasto sakona karriketan

ubeldurak emazteen gorputzetan:

ikusgarri arruntak nonbait egunero Katmandun.

 

Epika interesgarri bat da hau, Katmandu maitea

istorio gazi-gozoz betea

mezu ikaragarrien bertso libreak

premien eta beharren kantu amankomuna

soldatak —handitzeko zoria

prezioak —garestitzeko ohitura

galdu-irabazien borroka etengabean:

kriseilurako olioa eta azukrea

denetik dago hemen.

 

Katmandu dohakabea

denek maitatua, denek iraindua

Satyanarayan erritoaren errepikatzaile

beti antzinako ipuinak kontari

Lilavati eta Kalavati

beti karrika berdinetan ibiltzen

beti festa berdinak egiten

beti jai berdinak gordetzen

beti egun berdinak ospatzen

etengabean kantari, kakakul txoria bezala

Katmandu, Katmandu

Katmandu, Katmandu.