OHOREAREN MARTIRIOA Gaur gauean ilargi betea da. Izar apurrak, baina argiak. Berinetan hormak distiratzen du Iratzeak imitatzen du.
Leihotik egun argitasunek Gela bainatzen dute. Hor bizi dituzu, abenduagatik, Eztitasun orduak,
Dudan antsia hezteko nekeziak Ditudan arren, Atseden hartu gabe etxe lasaian Hara eta hona noa.
Erloju zaharra orenez oren Entzuten da sarreran. Kolpeak gero eta astiroago Itzultzen direla dirudi.
Zein luze den bidea egiten Ikaraz dabilen izarra! Zer? Beti hor da?... goizean sekula Argituko ez duela dirudi.
Zure atean zutik nago Lo zaude maitea? Nire bihotzak, esku pean, Kasik ez du tauparik.
Hotz, hotz ekialdeko haizea Negarrez, astiro nire agurra Bezala hiltzen doan notarekiko dorreen Ezkila urruntzen duena.
Nire gainean, bihar, zimurra, Begi guztietan gorrotoa: Traidore eta zin-hausle izen Ahalkegarriak ekarriko ditut.
Nire lagun faltsuek irri eginen dute, Egiazkoek hilik nahiko naute. Nire begiek isuriko dituzten malkoak Sorta kiratsekoak dirateke.
OHOREAREN MARTIRIOA |