Ez dut negarrik egingo utziko nauzunean

Ezer gozorik ez baita hemen beherean,

Eta bietan minduko nau mundu ilun honek

Zure bihotzak bertan pairatuko dueino.

 

Ez dut negarrik egingo: udako edertasuna

Iluntzen da baitezpadakoan;

Istoriorik zoriontsuena, jarraitzen dugula,

Hil hobiarekin bururatzen da.

 

Eta asper erretzen naiz neguaren lerro luzeak

Ekartzen didan antsiarekin,

Neurriz kanpo haserre ikustean urteen luzeran

Nagitu izpiritua etsipen hitsean.

 

Beraz malko bat badin badatorkit zure herio-

Orduan, jakin ezazu, zurekin atseden hartzeko

Eta ihes egiteko berantetsia den nire arimaren

Hasperen baten marka baizik ez daitekeela.