|
ZAHARRA ZARENEAN Zaharra zarenean, urdin zure ilea eta loguraz beterik, sutondoan makurtuz, har liburu hau, eta irakur astiro, eta begirada bigunaz egizu amets zure begiek behin zutena, eta beren itzalen ilunaz;
hainbatek zituen maite zure grazia alaiaren uneak, eta zure edertasuna amodio faltsu edo egiazkoaz, baina gizon batek maite zituen zugan arima erromesa, eta zure aurpegi aldakorraren minak;
eta beherantz okertuz suburdina gorien alboan, murmurika, apur bat histo, nola Maitasuna itzuri zen eta urrats egin zuen mendi gailurretarantz eta bere aurpegia ezkutatu zuen izar multzo baten erdian.
ZAHARRA ZARENEAN |