ZERGATIA Unea badelako naiz kantari eta nire bizitza beterik delako. Ez naiz pozik ez naiz tristerik, poeta naizelako.
Gauza iheskorren senide ez naiz atseginean ez oinazean. Gauak eta egunak ditut igarotzen haizean.
Suntsitzen dudan edo eraikitzen desegiten edo irauten dudan ez dakit, ez dakit. Ez dakit nagoen edo noan.
Kantari naizela dakit. Eta kantua da oro. Betirako odola bertsoaren hegalak. Eta badakit isilduko naizela halako batez: besterik ez.
ZERGATIA |