Udazken arratsalde epel batean, bi begiak itxita,

zure bular beroaren usaina arnasten dudanean,

eguneroko eguzkiaren distirak itsutzen dituzten

ibar zoriontsuak hedatzen ikusten ditut;

 

uharte nagi bat, non naturak zuhaitz bitxiak

eta fruitu gozoak eskaintzen dituen;

gorputz argala eta indartsua duten gizonak,

eta begien zintzotasunaz txunditzen duten emakumeak.

 

Zure usainak klima xarmagarrietarantz gidaturik,

anitz masta eta bela, artean olatu itsastarrak unaraziak,

dituen portu bat ikusten dut,

 

eta bitartean, tamarindo berdearen urrina,

airean barreiatu eta sudurra gainezkaturik,

ene ariman nahasten da marinelen kantuarekin.