Musikak itsasoak bezala harrapatzen nau sarri!

Zabalik belak haizerantz,

lanbrozko sabaipean, nahiz zeru urdinean argi,

banoa izar hitserantz;

 

birikak puzturik eta aitzinera bularrondoa,

bela-oihalen hatzetan

ilunpetako uhinen bizkarrean gora, banoa

aparrezko uharretan;

 

nire baitan sentitzen ditut itsasontzi nekatuen

karranka ta irritsak;

haizeak, ekaitzak eta tirainak harrotzen dituen

 

osin sakoneko bitsak

kulunkatzen nau. Baina, tarteka, hor da barealdia!

Etsipenaren handia!

 

(Spleen eta ideala atala)