GURE IZUGARRIKERIA Oiloa saltsa nabarrean zeinen alaitasun hamikatuz jaten dugun pentsatzen dudanean, gure izugarrikeriaz ohartzen naiz. Oilo bat hiltzeko gauza ez naizen honek biziak maite ditu lepo zatarra dantzan zizare bila. Haiek eta haien odola ez genuke jan beharko? Inoiz ez. Ez gara kanibalak, ez dezagun ahaztu. Eta gure biolentzia errespetatu. Eta, batek daki, oiloa saltsa nabarrean jango ez bagenu, jendea bere odoletan jango genuke. Oiloa hiltzeko ausardiarik ez eta hala ere hilda jateak, nahasten nau, ikaratzen nau, baina onartzen dut. Izugarria da gure bizitza: odoletan jaiotzen da eta odoletan mozten da zilbor-hestearen lotura. Odolean sinetsi beharra dago gure bizitzaren parte bezala. Izugarrikeria. Maitasuna ere hala da.
GURE IZUGARRIKERIA |