HARA, IRRIBARRETSU PRESIDENTEAK
Hara, irribarretsu presidenteak, engainatu dituzte inuzenteak.
Hara, hautagai batek sindikatuei, lurbira eskaintzeko egin die dei.
Hara, ugaldu dira hitz-emateak, nola bozkatu ondoren albo-kalteak.
Hara, zelatariak non dauden adi, loreak jaurtitzeko ikasleari.
Hara mugazain batek kamino ertzak, nola argitu dituen langileentzat.
Hara, nola beztitu den sarjentua, odolez tindatzeko pabimentua.
Hara, beren kapela eta hipokresia, sakristian egingo dute heresia.
Hara, nola zuritu zuten maiatza, pobreari utziaz gerizpe latza.
Hara, eskopeta jarri dute mahaian, pobreari ogia lapurtu nahian.
Hara, nola apaindu den funtzionarioa, orriz kanbiatzeko kalendarioa.
Hara, nola hasten diren idazkariak, atzetik irakurtzen egunkariak.
Hara, nola ahaztu zaien halere, ez direla hilezkorrak beraiek ere.
Miren cómo sonríen Miren cómo sonríen / los presidentes / cuando le hacen promesas / al inocente. // Miren cómo le ofrecen / al Sindicato / este mundo y el otro / los candidatos. // Miren cómo redoblan / los juramentos / pero después del voto, / doble tormento. // Miren el hervidero / de vigilante / «para rociarle flores / al estudiante». // Miren cómo relumbran / carabineros / «para ofrecerle premios / a los obreros». // Miren cómo se visten / cabo y sargento / para teñir de rojo / los pavimentos. // Miren cómo profanan / las sacristías / con pieles y sombreros / de hipocresía. // Miren cómo blanquearon / mes de María / y al pobre negreguearon / la luz del día. // Miren cómo le muestran / una escopeta / para quitarle al pobre / su marraqueta. // Miren cómo se empolvan / los funcionarios / para contar las hojas / del calendario. // Miren como gestionan / los secretarios / las páginas amables / de cada diario. // Miren cómo sonríen / angelicales, / miren cómo se olvidan / que son mortales.
HARA, IRRIBARRETSU PRESIDENTEAK |