HARA NOLAKO BARREZ
Hara nolako barrez presidenteak gajooi promes egin digutenean.
Hara nolako eskaintzak langileari, direnak, ez direnak, opatzen ari.
Hara behin eta berriz zin-hitz bakoitza baina botoa emanda samin bikoitza.
Hara zaindariak zer tresna dakarren «ikasleei loreak ematearren».
Hara hor poliziak distira ematen «langileek saria jaso dezaten».
Hara zer jantziz kabo eta sarjentu kaleak margo gorriz behar omen du.
Hara sakristiaren profanatzea, hipokrisiaz lepo dago atzea.
Hara Mariaren hila zuri-zuria eta beltza pobreen egun argia.
Hara hor fusilaren banaloria pobreari kentzeko bere ogia.
Hara zein lirain diren funtzionarioak egutegi orriak kentzen iaioak.
Hara nola gozatzen idazkariak orrialde eztiko egunkariak.
Hara zer irribarre aingerutarrak, ahantzi bazaie ere dira lurtarrak.
Miren cómo sonríen Miren cómo sonríen / los presidentes / cuando le hacen promesas / al inocente. // Miren cómo le ofrecen / al Sindicato / este mundo y el otro / los candidatos. // Miren cómo redoblan / los juramentos / pero después del voto, / doble tormento. // Miren el hervidero / de vigilante / «para rociarle flores / al estudiante». // Miren cómo relumbran / carabineros / «para ofrecerle premios / a los obreros». // Miren cómo se visten / cabo y sargento / para teñir de rojo / los pavimentos. // Miren cómo profanan / las sacristías / con pieles y sombreros / de hipocresía. // Miren cómo blanquearon / mes de María / y al pobre negreguearon / la luz del día. // Miren cómo le muestran / una escopeta / para quitarle al pobre / su marraqueta. // Miren cómo se empolvan / los funcionarios / para contar las hojas / del calendario. // Miren como gestionan / los secretarios / las páginas amables / de cada diario. // Miren cómo sonríen / angelicales, / miren cómo se olvidan / que son mortales.
HARA NOLAKO BARREZ |