EMAKUME LOREZAINA
Violeta Parra

La jardinera, 1956
euskaratzailea: Josu Landa
armiarma.eus, 2017

 

 

Zutaz beste egiteko

jardina lantzera noa,

bertan hartuko ahal du

nire penak abaroa.

Han arrosak jarriko,

arantza lodiz soroa,

nigan hiltzen bazara

hantxe izanen da koroa.

 

         Tristeziarako bioleta urdin,

         krabelin gorri grinarako,

         bitxiloreei hostoak kenduz

         maite al nauen jakiteko;

         asko maite nau, gutxi, ezer ez,

         nire bihotza lasai dago.

 

Bioleta alai horiek

pixkanaka koskortuta,

loratzen direlarik

urrun da zure gomuta.

Mitxoletaren lorea

nire lagunik onena,

lasai loak hartzeko

ohe burkoan barrena.

 

         Tristeziarako bioleta urdin...

 

Penatzen naizenerako

garraiskaren koloreak,

erizain izango ditut

lilitegiko loreak.

Eta zu damutu aitzin

hilko banintz zorigaitzez,

hartu loreok herentzian

haiekin sendatu zaitez.

 

         Tristeziarako bioleta urdin...

 

 

 

La jardinera

Para olvidarme de ti / voy a cultivar la tierra, / en ella espero encontrar / remedio para mi pena. / Aquí plantaré el rosal / de las espinas más gruesas, / tendré lista la corona / para cuando en mí te mueras. // Para mi tristeza violeta azul, / clavelina roja pa mi pasión / y para saber si me corresponde / deshojo un blanco manzanillón; / si me quiere mucho, poquito, nada / tranquilo queda mi corazón. // Creciendo irán poco a poco / los alegres pensamientos / cuando ya estén florecidos / irá lejos tu recuerdo. / De la flor de la amapola / seré su mejor amiga, / la pondré bajo la almohada / para dormirme tranquila. // Para mi tristeza violeta azul... // Cogollo de toronjil / cuando me aumenten las penas / las flores de mi jardín / han de ser mis enfermeras. / Y si acaso yo me ausento / antes que tú te arrepientas / heredarás estas flores / ven a curarte con ellas.


 

EMAKUME LOREZAINA
Violeta Parra

La jardinera, 1956
euskaratzailea: Josu Landa
armiarma.eus, 2017