Pasolini, Pier Paolo. Zinemagile eta idazle italiarra (Bolonia, 1922 - Ostia, 1975). Letretako ikasketak buruturik Erromara joan eta han argitaratu zituen bere lehen poemak: Le ceneri di Gramsci (1957, Gramsciren errautsak ) eta Nire garaiko erlijioa (1961, La religione del mio tempo). Zinemarako istorioak idazten hasi zen Soldati, Rossi, Fellini eta Bolognini zuzendariekin. Aldi berean Ragazzi di vita (1955, Bizimoduko mutilak) eleberria idatzi zuen, baztertuenganako kezka eta atxikimendua erakutsiz. Halako gaia ukitzen dute haren bi lehen filmeek ere: Accatone (1961), auzo ilunetako kronika, eta Mamma Roma (1962), Erromako prostituta bati buruzkoa, Anna Magnani-rekin. Klasiko grekoen egokipen zail bezain ederrak egin zituen, eta mundu mailako ospea ekarri zion Bizitzaren Trilogia zuzendu zuen hiru filmetan, Bocaccio eta Chaucer-en idazlan erotikoetan eta Mila eta bat gauak ipuinetan oinarriturik. Teoriko eta kritikari zorrotza zen, eta eragin handia izan zuen bere garaiko zinemagileen artean. Salò o le centoventi giornate di Sodoma (1975, Salo edo Sodomako ehun eta hogei egunak), Pasoliniren azken obra, Italiako faxismoaren hondar egunen ikuspegi garratza da. Kezkak eta ekimenak hartaraturik, kupidarik gabe eta zuhur kritikatu zuen bere herriko gizartea. Bortxaz hilik azaldu zen Ostiako hondartzan.

[Idazleari buruzko informazio gehiago]