AMARI GUTUNA
Maria Sanchez

Carta a la madre, 2017
euskaratzailea: Uxue Alberdi
armiarma.eus, 2020

 

 

AMARI GUTUNA

 

Mundu honetan gehien maite zuena hartu nahi izan zuen

aurrera

aurrera

saldoarekin

 

baina etorri ziren ulua eta antzigarra

hilkutxa batekin egin zuen amets urertzean esnatzeko

 

amari besarkatuta nahi zuen

ama, ama

jariatzen den lehen esnearen

testuraz koloreaz ba al dakizu?

baina amak bularrik ez

labanda lurrina nahi zuen baina larrainean haren eskuek

ezin babesik eman gariari baino

 

ordea, heldu zen lehen orbana

eta Plinio Zaharrak esan zakurrek

burua gal zezaketela

odola dastatuz gero

andreena

soilik

andreena

 

eta usainak axolarik ez

baldin amak ez badu bularrik

gosea ere argia nola

behin eta berriz

entseatu behar da

baina gehitzean

nebaren iritsiera

esne-bidera

erori zen sehaska

 

gozo

ikasi zuen galaxia bat sortzen

banan-banan ezarri zituen ispiluak

izaki bizidun guztion

begien atzean

 

eta inoizka pentsatzea atsegin zuen

oinazearen edo malko baten

antzeko zerbait

murritz zitekeela molekula

edo partikula bezalako hitzetara

 

edo nola jokatuko zukeen Primo Levik

izkiriatu zuenak:

zure semea bihar hiltzekoak balira

ez al zenioke gaur jaten emango?

jakinaren gainean ogia eskas denean

hegaztiek enoratzen dituztela

kume ahulenen lantuak

 

baina amak bularrik ez

eta saldoak gurago beti

urratsa aurrera

elurra

elurra ari zuen lur ematen zioten bitartean

une zehatz hartan

zeinetan argia

kolpeka ari zen

taigabe zaurian.

 

 

Carta a la madre

Quiso coger lo que más queda en este mundo / adelante / adelante / con la manada // pero vinieron el aullido y la escarcha / soñó con un ataúd para amanecer en una orilla // quería abrazarse a su madre / mamá, mamá / ¿sabes de la textura del dolor / o de la primera leche que se desprende? / pero mamá no tenía pecho / quería oler a lavanda pero en la era sus manos / solo podían dar cobijo al trigo // pero vino la primera mancha / y Plinio el Viejo dijo que los perros / podían volverse locos / probando la sangre / de las mujeres / solo / de las mujeres // y no importa el olor / si la madre no tiene pecho / también el hambre como la luz / una y otra vez / tienen que ensayarse / pero al contar / la llegada del hermano / a la vía láctea / la cuna se cayó // deliciosamente / aprendió a crear una galaxia / uno a uno colocó espejos / detrás de los ojos de todos / los seres vivientes // y a veces le gustaba pensar / que algo como el dolor / o como una lágrima / puede reducirse a palabras / como molécula o partícula // o cómo reaccionaría Primo Levi / el que escribió: / si fuesen a mataros mañana con vuestro hijo, / ¿no le daríais de comer hoy? / al saber que cuando escasea la comida / las aves ignoran los lamentos de las crías / más débiles // pero la madre no tenía pecho / y la manada siempre prefirió / el paso adelante / nevaba / nevaba mientras la enterraban / en el momento exacto / en el que la luz / golpeaba una y otra vez / contra la herida.


 

AMARI GUTUNA
Maria Sanchez

Carta a la madre, 2017
euskaratzailea: Uxue Alberdi
armiarma.eus, 2020