Queneau, Raymond. Idazle frantsesa (Le Havre, 1903 - Paris, 1976). Filosofia ikasketak egin zituen. 1924tik 1929ra higikunde surrealistan parte hartu zuen. 1945ean L'Encyclopédie de la Pléiade sortu zuen, eta hogeita hamar urtez izan zen entziklopedia horren zuzendari. 1951n Goncourt Akademiako kide izendatu zuten. 1960an lagun batzuekin batera Ouvroir de Littérature Potentielle (OuLiPo) sortu zuen, olerkirako eta eleberrirako egitura berriak sortzeko asmoz. Kontalari bikaina izan zen, irudimen handikoa. Queneau-ren estiloak umorea, ironia eta hizkuntzaren sena ditu ezaugarri; matematikaren bidetik sarritan, literatura hizkuntza etengabe jarri zuen kolokan parodiaren bidez, hitz-jokoak, ahozko hizkera eta argota erabiliz eta asmakizun fonetikoak eginez. Zinemazalea zen eta 1952tik 1960 arte film askotarako testuak idatzi zituen, René Clémenten Monsieur Ripois, Luis Buñuelen La Mort en ce jardin eta Jean Hermanen Le Dimanche de la vie filmenak besteak beste. Idazlanak. Eleberria: Le Chiendent (1933); Chêne et chien (1937), neurtitzetan idatzitako eleberria; Odile (1937); Les enfants du limon (1938); Pierrot mon ami (1942); Loin de Rueil (1944); Zazie dans le métro (1959), arrakasta handia izan zuen liburua, Louis Mallek 1960an zinemarako egokitu zuena; Les fleurs bleues (1965); Le Vol d'Icare (1968). Olerkia: Petite cosmogonie portative (1950); Le chien à la mandoline (1958); Cent mille milliards de poèmes (1960); Morale élémentaire (1975). Bestelakoak: Exercices de style (1947), gertakizun bat 99 era desberdinez kontatzen duen liburua; Le Voyage en Grèce (1973) aldizkarietan argitaratutako artikuluak biltzen dituena.

[Idazleari buruzko informazio gehiago]