Hau ez da olerki bat

Hauek dira bi gizon kartzelako arropa grisez.

Gizon batek bere eskuetako haragi gaixoa begiratzen du, zazpi urtez lan egin ez duten eskuak.

Badakizu zenbat irauten duen urte batek?

Badakizu zenbat ordu dituen egun batek

egun batek hogeita hiru ordu dauzkanean ziegako kamainan,

ziega batean ziega lerro batean ziega lerro mailakatuetan

denak hutsik ametsen hustasunean itota?

Badakizu kartzelako gizonek zerekin egiten duten amets?

Orain hilik daude

Automata beltzek irabazi dute.

Erabat erre dituzte

haien haragia Massachusetts-eko airera joan da haien ametsak haizera joan dira.

— Hilik daude dagoeneko —gobernadorearen idazkariak ukondokadatxoa eman dio Gobernadoreari.

— Hilik daude dagoeneko —Auzitegi Goreneko epailearen idazkariak ukondokadatxoa Epaitei Goreneko epaileari,

— Hilik daude dagoeneko —unibertsitateko errektorearen idazkariak ukondokadatxoa eman dio unibertsitateko errektoreari

irribarre lehorrak hildakoengandik datoz:

lepo zuriko hildakoak; zetazko kapeladun hildakoak;

lebitadun hildakoak.

Kotxeetatik sartzen eta ateratzen dira

lasaituta egiten dute sakon arnas

Bostongo karriketan gora eta behera dabiltzanean.

Ametsetatik libre daude orain

kartzeletako blue-jean koipeztatuetatik libre

euren ahotsak hamaika parrandetan itzultzen dira

abesti baten abesten

Massachusettseko tinpanoak lehertzeko:

ausart zaitez honekin poema bat egiten!