Hegaztiei hutsadia zaiena

zait niri

neure basamortua:

Badoaz zure absentzian

nire hegoak

zure urrunaren minez

zure gogoaren azkengabearen minez.

 

A! Nolako hegan

ezin egina neurea,

zure izate misteriotsuaren

urruntasun argituaren eskas!...

 

Nigandik urrun axolagabe biziko zara

gau eta egun, zure burua galtzeko

alferreko fase ustel batean.

 

Eta sufrituko duzu, isilaldi motelen artean

zure laudatzearen irrika neure idatzietan,

neure pentsamenduen haragiaren gosea.