MATEOS PINTOREA (Hindemithen musikarekin irakurteko poema, Matias dioen lekuan Mateos irakurteko premiarekin.)
Pintatzen du Mateos pintoreak mundu edo ogi bat, pintatua, nola pintatua, pintatu berria; kontuz pintura horrekin Mateosena baita, eta pintatzen du; bisonteen pintorearen pintura, herriko dontzella koitadena, egiazko iledun santuena, herriko elizetako koitadoaren ilea; Grekoa, diot, greziano edo toledano, bere despinto luzearekin edo Goia, galarazitzen baikaitu eta despintatzen baikaitu gehiago, haboro, eta pintatzen du; Mateosen aingeruak edo zamariak, zamarianoak!, diot, gizonak edo andreak diot, bai, zamarianoak, aurpegi eta hortz eta begi eder-eder zamari-kolorekoak, gizonak baino iruditzenago dira zamaria, eta zamariak baino gizonak edo zentauroak, Mateosen anaiak, gusuak eta gainerako ahaideak gizon eta zamari guztiak garade. Mateosek pintatzen ditu zimioak eta zimiak, gizonak ere bai, ta zamariak eta zaldiak eta behorrak; eta iehoiak, inoxent eta bentturos, trixte-xamar, munduko aurren egunean bezala, natura-kontrako bekatu larriak baino lehenagokoak, poz-pozik abereak barre egiten zuen egunekoak; haur eta inudeentzako animalitegia, grado gabeko soldadoentzakoa, eta jakintsuentzakoa, esan dezagun, zamaritik gizonerako eta aldrebesko aldakuntza estudiatzen dutenentzakoa; Solanarena, Solanaren moduan, lotan ibil, diot; barregarria; Chagallena, amesti, majiko, hegazlari, tapiz majikoarekin eta gabe, edo Kokoxkarena, bere ibilaldi luzea, hilori gizakorragoak, edo ez hain hiloriak; hor dabila Mateos pinta ta pinta, nola pintatzen duen Mateosek, eta zein gutti, arraio!, hainbeste koitado oraindik, bai, ezta, bai, oraindik, enteratu, eta lastima da, ta lotsa, eta ez litzake aurrena izanen, desperadoki igurikitzen dioguna, atera dezatela, oinak aurrean, pintore pinuki pintatuz beztitua, etor ditezila arineketan, baina berant, Ministroa eta haren medallak, akademikoa eta haren kadira, edo Joane March jauna eta haren urreak, guztiak hain gogorrak konbatitzeko Mateosek garbiro konbatitzen duen konbat horretan, horregatik haur tontoak eta inudeak eta soldadoak aho-zabalik daudenean abere mantsoen eta gizon putzitu eta harroen aurrean, Mateosen koadroak diren kaiolen aurrean, haur tonto hoek biharko egunean ministroak eta akademikoak direnean, eztakit oroituko diren haien pintoreaz, orduan ezpaitira haurrak izanen, eztira tontoak izanen, haur guztiak bezala, ezpada listoak, oso listoak, listoegiak.
Horregatik nik eztakit zer izanen den Mateos pintorearekin eta haren pinturarekin; horregatik, nik orain, naizen poeta txar honek, lehengo egunean Mateosen pinturak liluraturik, eskribitzen dut poema hau, bada-ezpadan.
Mateos pintorea, esan dut, oro da, pintore haundia da Mateos, eta naiko da gaurko.
MATEOS PINTOREA |