Drummond de Andrade, Carlos. Idazle brasildarra (Itabira, Minas Gerais, 1902 - Río de Janeiro, 1987). Garai politiko eta sozial gorabeheratsuak bizi izan zituen: 1930eko iraultza, Getulio Vargas-en agintaldiak, estatu kolpeak, 1964tik aurrerako diktadura militarra... Garai gatazkatsu horren zantzuak ageri dira bere obran. Poeta moduan da ezbairik gabe ezaguna, baina prosa lanak ere argitaratu zituen, ipuinak eta kronikak batik bat. Obra poetiko oparoa izan zuen Drummondek, berrogeita hamar urte baino gehiagoz luzatu zen haren emari poetikoa, eta denbora horretan bertsokera ugari saiatu zituen: Sentimento do mundo (1940), A Rosa do Povo (1945), Boitempo (1968), Claro Enigma (1951), Quadrilha (1954), A vida passada a limpo (1959), Futbol a arte (1970), Discurso de Primavera e Algumas Sombras (1977), Corpo (1984), Amar se aprende amando (1985), Poesia Errante (1988). Ironia eta zolitasunaren gibelean poeta egiati eta leial bat sumatzen da, idazle engaiatua haren idazkiekiko bere inguruarekiko bezain.

[Idazleari buruzko informazio gehiago]