Eriotzarekin burruka bizian eskuz-esku,

amil ondoan zuri deika, bai, emen naukazu,

O, Iauna! Zure ixil etengabearen anotsa

utsune utsez datorkit itoaz nire abotsa.

 

O, Iainko! Il bear ba-naiz zu, itzarrik nai zaitut,

eta gaurik gaura, ai ez dakit noiz, dantzukezu

nire abotsa. O, Iainko, bakarrik nik ditzegizut

aztarrika itzalean, zu ikusteko Iauna, zu!

 

Eskua iasotzen det ta zuk moztutzen didazu,

begiak iriki ta bizirik kentzen dizkidazu,

egarri naiz ta gatz biurtzen dira zure ondarrak.

 

Au da gizon izatea: itomenezko negarrek:

izan bai -eta ez izan- -betikor ta ilgarri-

Katezko ego aundidun aingeru bildurgarri!