Machado de Assis, Joaquim Maria. Idazle brasildarra (Rio de Janeiro, 1839 - Rio de Janeiro, 1908). Lehenik antzerki lanak idatzi zituen, geroago olerkia landu zuen gehienbat, eta azkenik eleberriek eman zioten ospea. Brasilgo literaturaren maisu nagusitzat hartu izan da. Crisalidas poema bildumarekin (1864, Beldarrak) lortu zuen ospea. Memórias póstumas de Bráz Cubas eleberriarekin (1881, Blas Cubas-en hil ondoko oroitzapenak) bere garaiko literaturaren konbentzioak hautsi zituen. Kritikari askoren iritzian, eleberri horretan du iturburua Hego Ameriketako literaturaren errealismo fantastiko izeneko joerak. Geroztik beste bi eleberri handi idatzi zituen: Quincas Borba (1891) eta Dom Casmurro (1900), bere obra nagusitzat hartzen dena. Kontakizun laburrak, Esaú e Jacó (1904) eta Memorial de Aires (1908); eta ipuinak ere idatzi zituen. Contos fluminenses (1872, Rio de Janeiroko ipuinak), Histórias da meia-note (1873, Gauerdiko ipuinak), Papéis avulsos (1882, Paper hautatuak), Histórias sém data (1884, Datarik gabeko kontakizunak), Várias histórias (1896) eta Páginas recolhidas (1899). Brasilgo Hizkuntz Akademiaren lehenengo lehendakaria izan zen (1986).

[Idazleari buruzko informazio gehiago]