BESTE ALDETIK Etsiaren mende egon ginenean, norbaitek historia hura kontatu egin zuen.
Ez dago patxadaz entzuterik, eskuak dar-dar batean hasten dira, bihotza minez uzkurtzen da; beldur pixka bat ematen du jendeari begiratzeak, gelditzeak.
Betikoa gertatzen da. Galduta genbiltzan eta historia hura nahasia zen. Ez zuen ziurtasunarekin zerikusirik, eta ezta ere bataclanaren* izterrarekin . Tartean ez zen traiziorik izan; ez da zaletasun edo amoranteen historia arrunt bat.
Zure eskua premiazkoa da eramangarri izan dadin. Orduko hartan ere (beti orduko hartan) argiak amatatu zituzten eta premiazko izan zen zure eskua.
Elkarri eskuak estutu genizkion areto itsu hartan, dar-dar egin genuen artean nabarmendu gabea zen koleraren aurrean, susmatu genuen eran sekula markatuko ez gintuena, beste molde batez baizik. Gure eskuak dardarizoa antolatzen saiatzen ari ziren, izu minbera hura menderatzen; eta zer da eta dena Humphrey Bogart berpiztu egin zelako.
Galduta genbiltzan zine areto hartan eta bera ez zen gure askatzailea bezalakoa; bere gurutzea ez zen agindu bat, gizakiaren adimena zen, zientziaren eta gure hildako kuttunen berpiztea zen.
Aspaldi gertatu zitzaigun hori; hilotz damu-gabearen esku hotzak ametsak doi ukitzen zituen, gure aurpegi samur izutuak ferekatzen zituen.
Orduko hartatik ez dakigu zer egin historia haiekin, euren zoritxarreko egoera onartzen ez duten hildakoekin, ez dakigu zer egin beldurrarekin; ez dakigu geure eskuak aurkitzen, geure tristura. Mundu eustarririk gabea.
Hau bezalako anekdota asko izan ziren. Nork ez du gauza lazgarririk kontatzeko? Nork ez du bere historia? Baina inork ez zuen asmatu zer esan, inork ez zuen asmatu zer egin, norbaitek historia hura kontatu zuenean.
Seguru asko esku baten bila hasiko zara entzuten duzunean; lehen bezala izango da, baina berehala triste edo ikaratuta egon ginenik ahanzten saiatuko zara.
Zuk ere ez duzu asmatuko zer esan berandutzen duenean; betikoa; negargura izango zara, eta besterik ez.
Inork ez zuen hau bezalako historia bat espero, hain tamalgarria. Zergatik ez negarrari eman orduan? Zergatik ez galdu aretoaren sarrienean?
Zure memoriaren gainean isuriko da, kirioen eta goizaldearen artean erortzen den alkohola bezala; historia hura zure burutxo politaren gainean ibiliko da hegan, zure errai ustelduak astinduko dituen erroia izango da, xeraz zure ilea nahastuko duena.
*bataclana: kabareteko emakume dantzariei Latinoamerikako zenbait herrialdetan XX. mendean eman izan zaion izena, batez ere 1920ko hamarkadan Pariseko Bataclan kabaretak Argentinan ikuskizunak eskaini ondoren hedatu zena.
BESTE ALDETIK |