PRESENTZIA Egunen batean jakingo dut. Nire aterpe, nire kartzela, nire ospitale izan den gorputz hau da nire hilobia.
Irrika, min, oroitzapen baten inguruan bildu nuen hau joan egingo da uraren, hostoaren, jatorrizko esporaren bila, baita harriaren eta geldirik dagoen horren bila ere.
Izan nintzen korapilo hau (suminaldiena, traizioena, itxaropenena, bat-bateko aieruena, abandonoena, gosealdiena, alaitasunezko eta babesik gabeko eta beldurrezko oihuena, ilunpetan dirdirka, eta hitzena eta amodioarena, eta amodioarena eta amodioena) urteek moztuko dute.
Ez du inork ikusiko txikizioa. Ez du inork jasoko orri amaigabea. Itsumustuan haizeari emaniko gertakari sakabanatuetan ez da egongo bitxi bat legez bereiztuko den bakar bat. Eta hala ere, neba, maitale, seme, lagun, arbaso, ez da bakardaderik, ez da heriotzarik nik ahaztu eta agortuko banaiz ere.
Gizona, zu zauden tokian, zu bizi zaren horretan egongo gara guztiok.
PRESENTZIA |