IDAZTEA idaztea «Larruzko beroki bat jantzi du.» idaztea «Gizon gazte bat jarlekutik altxatu da. Larruzko beroki bat jantzi du. Betaurreko ilunak daramatza. Itzuli egin da. Zabala da haren bizkarra. Aterantz hartu du. Ez dakit zer egingo duen bihar. Ez dut ezagutzen. Bidea gurutzatu du. Kristalak nire begiak itzultzen dizkit eta nire ezpainetan neurtzen den tristura hori. Gizon gaztea agian etxe baterantz doa oinez. Agian bere etxea izango da.»
idaztea «Nire aurpegian paisaia —zeharkatzen— paisaia.»
idaztea «Azazkalak koskatuak ditu.» idaztea «Esaldi bat askatu du, oso poliki, koadernoan irristatu du, eta zain dago. Azazkalak koskatuak ditu eta parpailadun blusa bat. Kolore moreko poltsa bat darama belaunetan. Arnasa hartzen duenean jokoa egiten du Sylvia Plathen bertsoekin. Haitzarte bat dago bere begiradan eta ez du lortzen zeharkatzea.»
idaztea hitzak nahasteko eta gauzak agertu daitezela
(Limoiondo oparoz betetako zelaiak. Eta soroak bereizten kanaberadiak. Eta ozpinontziak urrez betetzen ezpondak…)
gauzek presioa egin dezaten mundu batek egin dezan aurrera
(Negua da, eta haziz datoz garia eta alpapa. Oraindik bada sororik hirien eta herri ederren artean eta atso bat atari batean eseri da eguzki printza batekin altzoan. Lur irauliari lurruna dario eguzkipean eta olibondo gazteek beren gorputz okertuak tenkatzen dituzte zerurantz. Haziz. Haztea gora egitea da. Haztea hedatzea da. Haztea mugak apurtzea da. Haztea inbaditzea da…)
nire eskuetako kristalak lehertu daitezela ireki ditzatela begiak letretan
(Olibondo errenkadak. Beren itzal paraleloak…)
idaztea arakatzeko
idaztea
barkatzeko barkatua izateko
non topatuko dut apaiza, bitartekaria, mugen gaineko ezagutza eta horiek gainditzeko boterea izango duen hori? non topatuko dut agortu gabe sutzeko gai dena eta, hilen eta bizien artetik, ekualizatu, eraldatu, bedeinkatu!?
idaztea
hildakoekin hitz egin ostean bakea topatzeko
idaztea
bakea sinatzeko adiskidetzeko neure buruarengan neuregan barkatzeko idaztea
kolpatzen duen kulpa bera eta likidotzen dena bularrean eta ateratzen dena eta ura da indarrez jariatzen eta gu batzen maitasun zurrunbilo erradiakor bat sortzen duen ura
kulpa guztiak dira sufrimendu berbera existitzea nahi izaten izan nahian dena nahi izaten dena eta dena nire esku dago guztia pairatzeko aski denbora irauten dugun bidegurutze honetan
nigan barrundatzen dut burrunba handia munduko min dena pisu zait izterren artean
zabaldu begiak: ikusi! hain da ikaragarria bizitzea bizirauten duenak agurtzen du! denok gara morituri
zure leinuaren historia osoa hemen dago eta eskean ari zaizu arrago izan zaitezen bitartekaria zara zugan gertarazten duzu kontziliazioaren miraria
eta bat-batean eusten duzu munduaren pisua eta bere mina osorik edaten duzu. Eskertuta.
idaztea
belaunek kraska egiten dutelako eta justu minaren atzean amestua izan zain dagoen amets baten parekoa dago.
—Gaur kaioak behatu ditut.
Oso goitik egin behar dut hegan gaur gauez. Zamarik gabe egin behar dut hegan. Eguna argitu arte.—
IDAZTEA |