|
HONDAKINEN AZPIAN II Zerua erori zen bat-batean Eta barre egin nuen itsutua Ume baten antzera Esku eta hanka baldarrez Tipi-tapa haztamuka Izu eta basati amaren sabelean Ez teilatu ez zorurik Soil-soilik irudiak Den-dena desagerturik. Banaiz aurretik izan naiz Arnasaldi batek ordu luzeak Jendea lipar bat da itsasoan. Hara norbait ari da joka— Ekar zazue globoa! Poloak eta zubiak! Milioika eskuren beharra daukat Eutsi ahal izateko. Ez nauzu eroango, heriotza Astun egingo naiz Ni lurpetik ateratzera Agertzen diren arte. Esku hutsik joanen zara.
HONDAKINEN AZPIAN II |