ETENGABEKO EZTANDA
Gabriel Celaya

Karmel, 1984

 

Munduen eztanda

izarbelen ixiltasuna esaten doguna

urrundik begiratzen dogunean;

itxurapenezko erabidea

gabarena zeiñan argiak ez dakigu oiuak diran;

bakea emendik, zoramena an urrunan,

etengabeko eztanda,

dizdirazko eromen lotsagarria

jakintsuek estaldu nai dauskuena

(ilurbiraren eresia! ¡Newton'en ainbaketak!)

euren araubideekaz,

bat-batean lertzen da lizunkeriazko

edertasunezko eztanda batean.

 

Dana da maitasun. Dana eromen. Dana antzaldatze.

Krabelin batek emetzen danean

darakus azaltzen ez duana, eztago azaldu bearrik be.

Era zabalpenezko zeruaren lora ikaragarri ori

eromeneratzen da, maitasun bat

bearbada izango dana Iainkoaren buru-erailketa bakarrik.

 

ETENGABEKO EZTANDA
Gabriel Celaya

Karmel, 1984