|
HARITZAREN EZKER ALDEAN Ez dakit zuoi inoiz gertatu zaizuen baina Jardin Botanikoa parke lokartu bat da non norbera zuhaitz edo lagun hurko senti daitekeen betiere aurreko baldintza bat betez gero. Hiria lasai urrun izatea.
Sekretua da bermatzea demagun enbor batean eta entzutea zarata hilak onartzen dituen airean zehar nola dabiltzan tranbiak trostaka Millan eta Reyesen.
Ez dakit zuoi inoiz gertatu zaizuen baina Jardin Botanikoak beti izan du ametsetarako joera atsegin bat intsektuak hanketatik gora igo daitezen eta malenkonia besoetatik jaits dadin batek ukabilak itxi eta harrapatu arte.
Azken batean sekretua gorantz begiratzea da eta ikustea hodeiak nola lehiatzen diren adaburuak lortzera eta ikustea habiak nola lehiatzen diren txoriak berenganatzera.
Ez dakit zuoi inoiz gertatu zaizuen ai baina Botanikora ihes egiten duten bikoteak taxi batetik jaitsi zein hodei batetik beheratu gai garrantzizkoez mintzatzen dira arrunki eta elkarri begietara so egiten diote sutsuki amodioa tunel labur-laburra izan eta haiek amodio horren barruan elkar begietsiko balute bezala.
Bi haiek adibidez haritzaren ezker aldean (esan nezake almendrondoa edo araukaria Pan eta Linneori buruzko nire hutsuneei esker) hitz egiten dute eta antza hitzak haiei begira gelditzen dira izan ere haien oihartzunik ere ez zait niri heltzen.
Ez dakit zuoi inoiz gertatu zaizuen baina oso polita da imajinatzea zer dioten batez ere mutilak abartxo bati hozka egiten badio eta neskak soropilaren gainean zapata bat uzten badu batez ere mutilak hezur tristeak baditu eta neskak nahi baina ezin badu irribarre egin.
Nago mutila esaten ari dela Jardin Botanikoan batzuetan esan ohi dena
atzo udazkena heldu zunan udazken eguzkia eta zoriontsu sentitu nindunan aspaldi bezala zein eder hagoen nire ametsean gauez turutak entzuten ditun haizea itsasoaren gainean eta hala ere hura ere isiltasuna dun begiradan horrela maite haut nik gogoz lan egiten dinat zenbakiak egin fitxak ergelekin eztabaidatu jostatu eta biraoka hasi emadan eskua orain badakin maite haut batzuetan Jainkoagan pentsatzen dinat tira ez hainbestetan ez zaidan haren denbora lapurtzea gustatzen eta gainera urrun zagon hi neure ondoan hago oraintxe bertan triste nagon triste nagon eta maite haut orduak igaroko ditun kalea ibai baten antzera zuhaitzak lagun zerua lagunak eta hau zortea maite haut aspaldi umea nindunan aspaldi eta zer axola zion zoria xaloa zunan hire begietan sartzea bezalakoa utzidan sartzen maite haut eskerrak maite haudan
Ez dakit zuoi inoiz gertatu zaizuen baina baliteke bat-batean batek nabaritzea benetan zerbait atsekabezkoagoa dela tantalo eta zorizko halako amodioetako bat Jainkoak, jeloskor, onartzen ez duena.
Ohar zaitezte mutilak errua leporatzen diola samurki eta neska zuhaitz azalaren kontra jartzen dela ohar zaitezte mutilak oroitzapenak dakartzala eta neska misteriotsuki atsekabetzen dela.
Nago mutila esaten ari dela Jardin Botanikoan batzuetan esan ohi dena
heuk esan dun gure maitasuna betidanik izan dun ume hil bat bakarrik aldizka ematen zinan bizirik iraungo zuela irabazi egingo zigula baina biok izan gaitun hain indartsuak ezen odol barik utzi baitugu etorkizun barik zeru barik ume hil bat hori baino ez zoragarria eta kondenatua agian izango liken hirea bezalako irribarrea gozoa eta sakona agian izango liken arima tristea nirea bezalakoa deus gutxi agian ikasiko liken denborarekin zabaltzen mundua erabiltzen baina horrela datozen umeek maitasunak hilik beldurrak hilik hain bihotz handia diten ezen jakin barik hondatzen diren heuk esan dun gure maitasuna betidanik izan dun ume hil bat eta zer egia gogorra eta itzalgabea zer egia erraza eta zer pena nik pentsatzen ninan ume bat zela eta ume hil bat baino ez zunan orain zer geratzen dun bakarrik geratzen dun fedea neurtzea eta gogoratzea zer izan gintezkeen harentzat ezin izan baita gurea zer gehiago agian heltzen denean apirilaren hogeita hiru bat eta amildegia hagoen lekuan hagoela eramazkiok loreak neu ere hirekin joango naun eta
Ez dakit zuoi inoiz gertatu zaizuen baina Jardin Botanikoa parke lokartu bat da zeina bakarrik esnatzen den euriarekin. Orain azken hodeiak geratzea erabaki du eta bustitzen ari gaitu eskale alaiak bezala.
Sekretua da kontuz ibiltzea arineketan kakalardorik ez hiltzeko eta etsian igeri egiten ahalegintzen diren onddoak ez zapaltzeko.
Zuhurtasun barik itzuli egin naiz eta hantxe diraute bi haiek haritzaren ezker aldean… betiko eta euripean ostenduta batek daki zer isiluneak esanez elkarri.
Ez dakit zuoi inoiz gertatu zaizuen baina euria Botanikoan jausten denean hemen mamuak baino ez dira geratzen.
Zuek alde egin dezakezue ni hemen geratuko naiz.
HARITZAREN EZKER ALDEAN
|
