ESADAZUE NOLAKOA DEN ZUHAITZ BAT Esadazue nolakoa den zuhaitz bat, kontaidazue ibaiaren kantua txoriz estaltzen denean, hitz egidazue itsasoaz, hitz egidazue soroen usain zabalaz, izarrez, aireaz errezita egidazu morroilorik eta giltzarik gabeko zeruertza, esadazue nolakoa den emakume baten musua, emadazue amodioaren izena ez dut gogoan. Oraindik ilargipean pasioak dardarka dituen maiteminduz lurrintzen dira gauak ala ez dago hobi hau besterik? Sarraila baten argia eta nire arrosaren kantua 22 urte, ahaztu egiten dut gauzen neurria, duten usaina, duten lurrina, haztamuka idazten ditut itsasoa, soroak, basoa, basoa esan eta zuhaitzaren geometria galdu dut. Hitz egitearren hizketan urteek galdu ninduten auziez ari naiz, ezin dut segitu, hemen dira funtzionarioen urratsak.
ESADAZUE NOLAKOA DEN ZUHAITZ BAT |