GATZEZKO HARRIA
Lotan zeunden zu askan kuluxka dagien ura bezala... eta zuregana heldu nintzen ni harria lokarrarazten duen ura heltzen den bezala. Zure ur geldia harrotu nuen eta amodio uhinetan zinen hautsi lotan dagoen ura uhinetan hausten den moduan harriak kuluxkan den ur geldia harrotzera iristen denean bezala.
Harria izan nintzen zuretzat, harria naiz eta harria izan nahi dut, baina gatzezko harri biguna zugana heltzean urtu dadin eta zure gorputzean gera dadin eta izan dadin zure haragiko legamiaren modukoa eta zure zainetako odoleko burdinaren modukoa. Eta guztia maitatzeko egarri infinitua utz dezan zure ariman... eta edertasun egarri aseezina... betierekoa.
Piedra de sal Tu estabas dormida / como el agua que duerme en la alberca... / y yo llegué a ti / como llega / hasta el agua que duerme / la piedra. / Turbé tu remanso y en ondas de amor te quebraste / como en ondas el agua que duerme se quiebra / cuando / llega / a turbar su remanso dormida / la piedra. // Piedra fui para ti, piedra soy / y piedra quiero ser, pero piedra / blanda de sal / que al llegar a ti se disuelva / y en tu cuerpo se quede / y sea / como una levadura de tu carne / y como el hierro de la sangre en tus venas. / Y en tu alma deje una sed infinita / de amarlo todo... y una sed de belleza / insaciable... / eterna...
GATZEZKO HARRIA |