Itzala jadanik hedatzen ondartzaren erdira: horra aratsa.
Baratze basan killikak hostoak plegatzen
Armiarmak presaka tristeziaren hariak ehaintzen.
Maitea,lo egizu... haize egiteko abanikoa daukat.
Ehun ametsezko xori eskapatzen zaizkio, zure ohe sahetsera hegalez joateko.

Lo egizu,maitea, zure ametsa baketsua izan dadila!
Zure kulunkatzeko, horra filao lerroen murmura...
Itzala pentsati zabaltzen zaien zuhaitz gorak...
Zure bihotza, zenbat sofrikario sasoinetan zohitu ote da?

Pausa zure burua ene besoan.
Zure arimatik eroriko den
Dolorezko fruitua entzuten ari naiz.